लोक गीत
माथी है माथी त्यो काली बनमा बनमारा फुलेको
भुलेको छैन साथी र हामी लुका मारी खेलेको
ल है .......
लुका मारी खेलेको।।
वारी है सल्ला पारी नी सल्ला बीचमा झर्ना थियो
भुलेको छैन साथी र हामी त्यो पानी पिएको
ल है.......
त्यो पानी पिएको।।
झर्ना है छंगछंग न्याऊलीको कुहु मधुर संगीत थियो
भुलेको छैन साथी र हामी त्यो धुन सुनेको
ल है........
त्यो धुन सुनेको।।
डाँफे है मुनाल कोकले ढुकुर सँगसंगै नाचेको
भुलेको छैन साथी र हामी त्यो नाच हेरेको
ल है.........
त्यो नाच हेरेको।।
सल्ला है धुपी चाँप गुँरास फुली बनपाखा बसाऊ थियो
भुलेको छैन साथी र हामी त्यो पलमा हराको
ल है........
त्यो पलमा हराको।।
तल है अरुण माथि चै हिमाल स्वर्गकै टुक्रा थियो
भुलेको छैन दु:खलाई भूली त्यँही मिली नाचेको
ल है..........
त्यँही मिली नाचेको।।
रीता राई
NOTE-यो लोग गीत हामी बचपनमा घास दाऊरा गर्दा बनपाखामा जादां गाइन्थ्यो। आज यहाँहरुको सामु पस्किने प्रयास गरेको छु।
Subscribe to:
Posts (Atom)
Popular Posts
-
ऋतु हुँ म ! परिवर्तित सधै-सधैं सबैलाई पोल्टभित्र फुलाउछु, "म"लाई टेकी ऊठ ! आ-आफ्नो दृष्टिले मूलढोका खोली निस्किएर चौबाटोमा प...
-
युगको ढुकढुकी तिमी नब्बे डिग्री भई उभिएर भूमध्य रेखाको बाटो भएर तिमीले हिद्द्नै पर्छ, भुकम्प र सुनामीले तिम्रो बाटो छेकिने छैन भुवंरील...
-
-रीता राई तिमी र म पुरक ...
-
गजल रचनाका आधारभूत केहि तत्व र नियमहरु !-खगेन्द्र पन्धाक लिम्बू १। बहर(मिटर)= सेरको लयात्मकता(छन्द)l जसले मिश्र(हरफ)हरुसंग तुलनात्मक सम्बन्ध...
-
मनै भरी तिमी फुल्यौं म त तिम्रो माली भए, ईन्द्रेणी भै रङ्गी दियौं म त साधा पानी थिए। कालो रात झैं जीवन थियो आयौं तिमी जुन बनेर, चोटैचोटको पि...
-
जीवनका उतारचढब थरी-थरी दु:ख-सुखका पलहरु आउछन घरी-घरी । छुट्नु मिल्नु त जीवनको रित हो आज मेरो खुशी फुल्यो डाली भरी-भरी ।।
-
अरुलाई प्रकाश छर्ने अनि आँफै जल्ने उदार मैन बत्ती झै पग्लिएर त हेर पवित्रआत्माको शिखर भएर हिमाल झै सधै अग्लिएर त हेर। जीवन बचाउन मात्र...
-
न्यानो मातृभूमी छोडी परदेशिनु पर्दा आफ्नो भएभरको सम्पत्ती सौतेनी आमाको छोरीलाई दाइजो दिएर कान्छो बाउको घरमा हली बस्न आए जस्तो लाग्छ ।...
-
नसोध मालीलाई फुलको मुल्य कती हो? भनेर, सोध बरु सुनगाभालाई आँधीबेरी र खडेरी सहेर पहारामा मुस्कुराऊनाले कति प्रशांसनिया बनिन्छ भनेर। नत्याग आफ...
-
हिड्दै थिएँ एकल यात्री बनी कोहि आयो गोरेटोमा मित्र भै चोर्यो मेरो सुख-शान्ति छोड्यो मलाई दोबाटो मै। हिंड्नु मेरो नियति हो विश्वासघाती ...
No comments:
Post a Comment